Van Leeuwarderweg naar Elzenhagen

Clubgebouw Elzenhagen. De jaartallen op de pui verwijzen naar oprichtingsjaar 1912 en het jubileumjaar 1987 (foto: AvdV).

Leden van verdienste en ereleden waren er al. In 1973 worden nieuwe onderscheidingen ingesteld. Een zilveren speldje is er voor DWV’ers die 25 jaar lid zijn en een gouden speld voor 40 jaar lid. Het regent speldjes. DWV voetbalt in de hoogste regionen van het amateurvoetbal.

Tijdens de jaarvergadering van juni 1961 trad het hele bestuur af. Hartzuiker en Visser kregen het verwijt dat zij teveel tijd staken in de KNVB en zij hadden ook nog andere nevenfuncties. Een nieuw bestuur en vernieuwde commissies werden gepresenteerd op de buitengewone ledenvergadering van september 1961. Hartzuiker liet zich nooit meer zien bij DWV.

In 1964 verhuisde DWV van de Leeuwarderweg naar Elzenhagen. Omdat het hoofdveld nog niet was goedgekeurd, speelde DWV de thuiswedstrijden bij de Volewijckers op het nieuwe sportpark Buiksloterbanne. Trainingen vonden plaats aan de Klaprozenweg bij voetbalvereniging ADM, op het NDSM-complex.

Chris van Sermond werd in 1965 tot lid van verdienste benoemd. Loek Bertels: ‘Chris van Sermond heeft een bijzondere taak op zich genomen: het inzamelen van oud papier. Op een geel-zwarte bakfiets crosst hij door Amsterdam-Noord en haalt duizenden kilo’s op ten bate van de DWV-jeugd.’ Van Sermond versierde ook loterijprijzen bij de middenstand en verkocht advertenties voor het clubblad.

Op zondag 16 april 1966 nam DWV het hoofdveld op Elzenhagen officieel in gebruik. Op 13 augustus 1966 was burgemeester Van Hall (geen voetbalfan) gestrikt om het nieuwe clubgebouw te openen. Het clubhuis bood onderdak aan de schaakafdeling en de afdeling biljart, die dat jaar was opgericht. Gastvrijheid verleende DWV in het clubhuis aan de onderhuurders zonder clubgebouw, KMVZ en Rood-Wit A.

In 1968 werd de schaakafdeling, opgericht in 1939, na bijna dertig jaar opgeheven. Als echo van de schaakafdeling speelde dr. Max Euwe op 17 september 1980 in de kantine van Elzenhagen simultaan tegen DWV-jongeren.

Eind jaren zestig, de precieze datum ontbreekt in het jubileumboek, ging DWV ook op zaterdag voetballen. De zaterdagvoetballers werden de ‘zatters’ genoemd. In 1969 telde DWV 10 zondag- en 6 zaterdagteams en 29 jeugdelftallen. Verder deden DWV-leden in competitieverband aan handbal, volleybal, basketbal, tafeltennis en biljarten. In 1969 gingen ook de heren bij DWV handballen.

De KNVB stelde vanaf 1 juli 1969 de regel in dat tijdens een wedstrijd twee voetballers vervangen mogen worden: een blessure is geen voorwaarde meer.

In 1970 telde DWV 1600 leden en 450 donateurs. Loek Bertels: “In het clubhuis, waar de onvolprezen Tiny Schaasberg samen met echtgenoot Siets de scepter zwaait, is het iedere avond en elk weekend ‘volle bak’.” Op woensdagmiddag en vrijdagavond was er schaak- en biljartles voor de jeugd. Voor Bertels is de conclusie simpel: ‘Het verenigingsleven bruist aan alle kanten.’

Trainers DWV:
Coen Delsen, oud-Ajacied, 1946–1948
Henk Smit, oud-Volewijcker, 1948–1954
Dries de Boorder, onbezoldigd, 1954-1955
Rinus Bijl, oud-Ajacied, 1955–1959
Cor Wilders, ex-Blauw-Wit, 1959–1960
Frans Reder, 1960–1963
Paul Fanger, oud-DWS’er, 1963–1965
Henk Ooms en Cor de Graaf, 1965
Pim van der Meent, 1965–1967
Henk Wullems, 1967-1968
Paul Wijnberg, onbezoldigd, 1968
F. Bril, gerechtshofsecretaris, 1968–1969
Piet Kamstra, oud-Volewijcker, 1969–1972
Cor de Graaf en elftalleider Frantz Piek, 1972
Ger van Mourik, ex-Ajacied, en Piek, 1972-1981
Henry Schipper, 1981–1990
Rob Uytermark, 1990
Rinus Israël, 1991
Rinus Hillebrand, 1991-1995
Frans Schuitemaker, 1995-1999
Sjabbe Bouman, 1999
Henny Schipper, 1999-2002
(Einde jubileumboek DWV, 1912-2002, van Loek Bertels.)

Interieur van de kantine van DWV in 2005. Foto van Martin Alberts, Stadsarchief. Het clubgebouw is inmiddels afgebroken.

Op de hoogte blijven van toekomstige artikelen in deze serie?
Schrijf u dan in op de nieuwsbrief