Ik ben geboren in Amsterdam Noord en we hebben het over de periode 1956- 1970. Tegenover ons bovenhuis was de speeltuin waar wij konden spelen, ravotten maar vooral voetballen. Op het grote middenveld lag een onderlaag van klei en daar bovenop grind. Van dat harde grind waarbij als je viel een aardige schaafwond kon oplopen.
Wij voetbalden daar iedere dag met uitzondering van de zondag. Dan werd er gekorfbald. In de zomer klommen we zelfs `s avonds over het hek. De doelen werden meestal met een paar jassen of truien gemaakt. De discussies over of ballen nu wel of niet zaten, kwamen in dit primitieve systeem natuurlijk veelvuldig voor. Tegenwoordig zijn er in Amsterdam Cruyff courts. Er zijn er inmiddels tientallen in Amsterdam maar ook in de rest van het land en zelfs in het buitenland.
Sinds een half jaar wonen we in een appartement in Zwaag en hebben uitzicht op een Cruyff court. Enkele weken geleden keek ik op een mooie zondagochtend uit het raam van ons appartement en zag daar een van mijn kleinzoons op het Cruyff court voetballen. Ik besloot een kijkje te nemen. Tijdens de wandeling erheen gingen er allerlei gedachten door mijn hoofd.
Cruijff kwam dan niet uit Amsterdam Noord maar als oud Noorderling ben ik wel trots op dit fenomeen. Bovendien heetten onze benedenburen Cruijff. Zover ik weet geen familie maar wel een mooie link dus ik besloot dit verhaal toch af te maken en te publiceren!
Zoals iedereen in Nederland en in de rest van de wereld weet, was Johan Cruijff de beste voetballer van Nederland en voor mij persoonlijk zelfs in zijn tijd de beste van de wereld. Afijn, toen Johan Cruijff gestopt was met voetballen, wilde hij wat terugdoen voor de wereld en bedacht het Cruyff Court.
Vanaf dat moment werd Cruijff geschreven met een Y omdat men in het buitenland niet zou weten hoe ze anders die naam uit moesten spreken. Volgens Johan werden goede voetballers geboren op straat en door het toenemende verkeer was daar geen ruimte meer voor. Daarom bedacht hij het Cruyff Court.
Een niet te groot veldje waar je door de kleine oppervlakte gedwongen wordt met de bal behendig te worden en wat bij goed of slecht weer altijd bespeelbaar moet zijn. Daarom werd het kunstgras met grote doelen en kleine doeltjes aan de kanten, geheel omzoomd met hekken en gaas aan de bovenkant zodat de bal nooit de weg op kan rollen en tot gevaarlijke situaties kan leiden.
Het was een wereldidee want inmiddels zijn er 21 landen waar er van deze voetbalveldjes zijn. En ook al kun je nog steeds mooie schaafwonden oplopen op het kunstgras de discussies over of het nu wel of geen doelpunt was, was voorbij.
Mijn kleinzoon is dagelijks te vinden op dit Cruyff court en op deze mooie zondagochtend zei hij – wellicht in een overmoedige bui – dat hij de nieuwe Messi wordt. Een mooie gedachte maar ik had liever gehoord dat hij de nieuwe Cruyff zou worden maar dat was ver voor zijn tijd. Ik heb hem inmiddels wel wat filmpjes laten zien van Johan Cruijff en hij twijfelt nu.
Kijk naar de Droom Van Een Jongen van 8 jaar op dit Facebookbericht
Een aflevering/column uit de serie: Terugdenkend aan Noord
© 2025 Harry van Santen de Hoog. Op deze publicatie berust auteursrecht.
Wilt u contact opnemen met Harry van Santen de Hoog?
Dat kan via het reactie formulier van Harry.
