Ik ben geboren en opgegroeid in Amsterdam Noord maar woon al heel lang in Hoorn. Ik heb echter mooie herinneringen aan de tijd dat ik in Noord heb gewoond. Als het nu mooi weer is, gaan wij fietsen langs het IJsselmeer. Dan gaan we over de dijk van het IJsselmeer richting Schellinkhout. Daar is een strandje waar je kunt zwemmen en bij heel mooi weer doen wij dat ook wel eens, hoewel tegenwoordig steeds minder. Tijdens die fietstochtjes betrap ik mijzelf er soms op dat mijn gedachten wel eens afdwalen naar mijn jeugd.
In de periode 1959- 1966 ging ik regelmatig bij mooi weer met mijn twee jaar oudere broer en mijn vriendjes langs datzelfde IJsselmeer fietsen, alleen was dat dan pakweg 40 km verderop in de buurt van Amsterdam. Meestal eindigden we dan uiteindelijk bij het Kinselmeer om daar te gaan zwemmen. Op gewone oude fietsen (overigens zonder versnelling en/ of accu) ging de fietstocht meestal via de Nieuwendammerdijk richting Schellingwoude en Durgerdam. Even voorbij Durgerdam kwamen we via de Uitdammerdijk uiteindelijk bij het Kinselmeer. Aan de oevers van het Kinselmeer zochten we dan een plekje in het meestal veel te hoge gras. De meegebrachte handdoeken spreiden we dan uit over het gras zodat we nog een beetje beschermd werden tegen alle kruipende en vliegende beestjes die in en boven het gras aanwezig waren.
Echte zandstrandjes had je niet dus als je wilde zwemmen dan was het een heel gedoe om tussen de rietkragen door in het water te komen. Waterschoentjes hadden we ook niet dus eenmaal in water stonden we op de bodem en blubberde het modderige zand tussen je tenen. Een vies gevoel.
Bij mooi weer waren we beslist niet de enige bezoekers. De financiële mogelijkheden voor normale gezinnen waren in die tijd zeer beperkt en in Noord woonden eigenlijk alleen maar normale mensen dus voor veel Noorderlingen was een dagje uit naar het Kinselmeer een uitje, zo niet een topuitje. En voor een aantal mensen was het zelfs de plek waar ze de grote vakantie doorbrachten. Voor hen betekende het Kinselmeer genieten maar dan wel op bescheiden schaal. Overigens was er ook een camping bij het meer maar die was niet bestemd voor de dagjesmensen. Dat was – neem ik aan – voor een select groepje Amsterdammers die net even iets meer in de portemonnee hadden.
Voor ons was het een gewoon een dagje genieten. Aan het eind van de dag fietsten wij gewoon weer terug naar huis en hoopten dan dat het de volgende dag weer mooi weer zou zijn, hoewel dan kon het ook voorkomen dat we lekker dichtbij naar het Floraparkbad gingen want dat was voor ons op loopafstand en er waren daar beslist minder beestjes.
Een aflevering/column uit de serie: Terugdenkend aan Noord
© 2025 Harry van Santen de Hoog. Op deze publicatie berust auteursrecht.
Wilt u contact opnemen met Harry van Santen de Hoog?
Dat kan via het reactie formulier van Harry.
