Vroeger was alles… nee, niet beter. Afgezien van de vraag wat je in die uitdrukking onder ‘beter’ verstaat, als je vroeger alles beter vindt, heb je een slecht geheugen.
Een van de dingen die vroeger in Noord zeker niet beter waren is de integratie. Noord was verdeeld in wijken, ieder met een eigen ‘karakter’. In een wijk woonden overwegend dezelfde type mensen uit een sociale of kerkelijke laag. Neem de Adelaarsweg. Een straat waar veelal kantoormensen woonden, ambtenaren, leraren, een huisarts en een ingenieur. Nu is de Adelaarsweg geen wijk en ik heb ook geen onderzoek gedaan naar de wijken tussen de Adelaarsweg en de Meeuwenlaan, maar in mijn herinnering leken de wijken achter de Adelaarsweg – de Vogelwijk dus – op het hier omschreven karakter. Bekend is dat Floradorp veel meer als ‘arbeiderswijk’ werd beschouwd.
Maar zelfs op de Adelaarsweg bestonden verschillen. De grens tussen het overwegend protestantse deel en het rooms-katholieke deel was het trappetje aan de Rietzangerweg. Misschien was de ‘andere’ woningbouwvereniging hier ook een oorzaak. Die scheiding voltrok zich ook bij de jeugd. Ik herinner me dat de jongens uit het rooms-katholieke deel nooit opgenomen werden in onze groep voetballertjes. En vice versa. Ja, behalve die ene uit het roomse deel, die ik hier anoniem zal laten omdat ik zijn naam niet meer weet. Die ‘mocht’ met ons meedoen omdat hij zo goed was. Nu zeg ik: de Cruijff van het park.
De kerkelijke en sociale laag had ook zijn uitlopers op winkelgebied. Ik herinner me dat mijn protestantse vader zo mogelijk alleen bij protestante winkeliers inkopen deed of liet doen. Voor schoenen was de aangegeven winkel Schoenhandel Beumkes met zijn antieke Robinsons. Groot voordeel was wel dat in de winkel van meneer Beumkes (ja, ook door mijn vader altijd met meneer aangesproken) als eerste in de hele stad, althans in Noord, althans aan de Spreeuwenlaan een pas-apparaat als hulpje stond, een soort scan waar je voet in stak. Je zag – o wonder – je teenbotjes in de schoen, zodat je precies kon zien of de schoen paste. Slager Dragt van de Friesche Slagerij toonde zijn vrijgevigheid door altijd een plakje worst aan te bieden. Dat was zo’n feest dat ik nog jaren daarna slager wilde worden. Dan had ik dat plakjes geven zelf in de hand.
Voor levensmiddelen was de favoriet Van der Smalen even verder aan het Spreeuwenpark. Daar heeft onze familie zoveel bijgedragen aan de instandhouding van de winkel dat de heer Van der Smalen aanwezig was bij de afscheidsplechtigheid van mijn vader. Klasse!
Kolen werden besteld bij Kolenhandel Mons in de stad. De connectie in dit geval was de Nederlandse Christelijke Radio Vereniging, waar mijn vader een regionale bestuursfunctie had. Dat had als voordeel dat de NCRV af en toe voor die vrijwilligers een spectaculair uitje organiseerde. Maar ik dwaal af.
© 2025 Dick de Scally. Op deze publicatie (Wijkverdeling) berust auteursrecht.
Een column van Dick de Scally
Dick schrijft zijn columns geheel op eigen titel.
Overzicht van Dick zijn columns.
Gerelateerd: Buurten in Amsterdam-Noord
Amsterdam Noord Wijkverdeling
