Ook de Nederlandschen Vegetariërsbond laat in juni 1929 van zich spreken. In de Vegetarische Bode staat: ‘Zaterdagavond 6 Juli a.s. beleggen we een openluchtmeeting in het Volewijkpark, waar de voorzitter van de afdeeling zal spreken over het onderwerp: „Waarom vegetariër?”, terwijl we de medewerking zullen krijgen van het geheelonthouders-zangkoor D.O.Y. van Nieuwendam. Wanneer U dit leest, is de meeting reeds geweest, en we hopen, dat deze eerste openluchtbijeenkomst geslaagd mag zijn.’
Blauwe knoop
Het park bleek een zeer geliefde plek voor bijeenkomsten die in het teken stonden van ‘de blauwe knoop’, dat wil zeggen: nooit alcohol drinken en tegen het drinken van alcohol zijn. De socialistische krant Het Volk was ‘de blauwe knoop’ blijkbaar goedgezind, want berichten over anti-alcoholbijeenkomsten vond ik alleen in die krant. Zo was er, volgens Het Volk van 18 juni 1928, een openluchtmeeting voor geheelonthouding, georganiseerd door de afdeling Nieuwendam-FBS bij Buiksloot van de Nederlandse Vereeniging tot afschaffing van alkoholhoudende dranken, op 20 juni 1928. Plaats: Volewijkpark. Mr. M. Bosboom zal spreken over ‘Jeugd en Alkohol’. Het geheelonthouderszangkoor D.O.V. van Nieuwendam zal zingen.
Nog een voorbeeld. Het Volk bericht dat op 1 september 1934 de Internationale Orde van Goede Tempelieren een openluchtsamenkomst in het Volewijkspark (Over het IJ, staat er voor alle zekerheid bij) organiseert. Verschillende sprekers behandelen het onderwerp ‘Waarom is drankbestrijding noodzakelijk?’
Fascistisch nest
Ook socialisten werden opgeroepen meetings bij te wonen in het Volewijckpark. Het blad De Vrije Socialist van 16 augustus 1933 roept op een lezing van T.Wessels te bezoeken, als waarschuwing. ‘Waar hier aan de overkant van het IJ een fascistisch nest zit, roep ik alle kameraden op, Woensdag zooveel mogelijk aanwezig te zijn in het Volewijkpark. Vergeet niet: de strijd voor een beginsel, daar moeten wij ons voor opofferen. Veel te lang staat het kleine groepje werkers en werksters als een roepende in de woestijn. Niet je laten overheerschen door je lakschheid en eeuwig alleen je eigen persoonlijk genot zoeken, maar onder het parool ‘liever strijdend vallen, dan geen brood en recht voor allen’.
Dick
Op een warme zomerdag in de jaren vijftig kwam een vrachtwagentje met werklieden de ingang oprijden. Ik stond erbij en keek ernaar. De mensen laadden alles uit de bak, onder andere houten balken, ijzeren stangen, tentdoek, en er werd een soort muziektent opgebouwd. Geen idee wat er ging gebeuren. Die avond stond het plein vol mensen die in spannende verwachting waren van … een artiest? Een band? Een goochelaar? Er was niets vooraf aangekondigd, zelfs niet de komst van de muziektent. Die avond stond er een kleine man in de muziektent, die met een tenor als een klok een serie Italiaanse liederen zong, liedjes waarvan ik me nu nog enkele zinnen herinner, maar alleen fonetisch. De naam: Willy Alberti. Het was het begin van zijn carrière, maar dat lazen we later pas in de Noordamsterdammer. Toen ik vele jaren nadien, na de dood van Willy Alberti, aan zijn zoon Tony vroeg of er misschien foto’s van dat optreden bestonden, zegde hij toe te gaan zoeken. Later belde hij terug: geen enkele foto gevonden in het archief van zijn vader. Jammer.
© 2025 Dick de Scally. Op deze publicatie berust auteursrecht.
Overzicht alle afleveringen “Het park en wij“.
Dick maakt deze serie geheel op eigen titel.
Reageren op Vegetariërs? Voor nu kunt u contact met de redactie opnemen via de link onderaan de website.
Wij sturen dan uw mail door naar Dick.
Op de hoogte blijven van toekomstige artikelen in deze serie?
Schrijf u dan in op de nieuwsbrief
Gerelateerd: Wikipedia Willy Alberti
Amsterdam Noord Vegetariërs
